ilkokul 2 de idim. babam insaatciydi. is icin antalyadaydik. bir seyyar lamba vardi. sunu kenera cekeyim dedim. lambayi tuttum. birde demir kapi vardi onu
onu tuttum. aman Yarabbim o neydi oyle. nasil kurtuldugumu hatirlamiyorum ama korkunca su verirler ya insana koca bir sise su ictigimi hatirlarim.
ikinci olarak da universitedeyken kalorifer yakiyordum.
brulor bozulmustu. cakmaklara giden kablolari sokmus, takarkende nasul olduysa kablonun birini
takmayi unutmusum. enerjiyi verince bir halay bir horon edasl bende.
bir hafta sol kolum agridi. elektrikle boyle kanka olduk ve daha hic ayrilmadik
5 - 6 yaşlarında lambalı radyonun fişini prize takarken çarpıldım. Gözlerimi açtığımda babamın ellerimden tutup kollarımı sağa sola oynattığını gördüm ev ahalisi de korkulu gözlerler bana bakıyordu. Fişin bir kısmı kırıkmış radyoda bende aynı anda çalışmaya başlamışım. İlk görüşte aşk buna derim işte . İkincisinde yüksek gerilime demir çubuk uzatmıştım. Uzak olduğu için balkon demirlerine tutarak uzanmıştım. Değdimi uzaktanmı atladı bilmiyorum ama kolum ok gibi geri gitmişti yaş 8 -10. Babam dilekçe verip telleri uzağa taşıttırmıştı. Amcaoğlundan sonra bende denemiştim ama o uzun süre kendine gelememişti. Bu yüzden çocukların olduğu yerde azami güvenlik tedbirleri alırım.
Allah çarpılmaktan korusun.