osmanlı zamanında adamın biri bir bayana yaklaşr ve şöyle der:
Ey dilber-i rana!!Ey tesadüf-ü müstesna.o mahrem suratınızı görünce size lahza-i kalpten sarsıldım.niyetim acizane-i taciz etmek değildir.bilakis efkar-ı umumiyede ufak bi aile bacası tüttürmekdir.sözlerim sizi temin ve tatmin edecekse şayet zevc-i izdivacınıza talibim!!
Bayanın cebabı:
O muhtarem suratınıza bir sille-i osmaniye nakşedersem sekte-i kalpten terk-i hayat edersiniz!!