hiç bir can için ölüm istediniz mi? bu akşam köpeğimi araba ezmiş, veteriner hekim şansının çok az olduğunu söyledi ve ben ötenazi istedim. ben ne kadar kötüyüm?
Öncelikle kaybın için üzüldüm ustam. Soruna gelirsek, ben kötü olarak değerlendirilebileceğini düşünmüyorum. Zira acıyı tadan, yaşayan bilir. Bazen her şey dışardan göründüğü olmuyor, bu durumdada sahibi olarak olayı gören yaşayan sensin ki kendi içinde zorda olsa bir değerlendirme yaparak karara varmışsın. Misal, eski filmlerde atın ayağı kırıldımı acı çekmesin diye öldürürlerdi ki eskiden gerçektede uygulanan bir durummuş. Kendi kendime "basit bir kırık neden at gibi bir hayvanın ölüm kararı olabilir?" derdim, anlam veremezdim. Dışardan bana zalimce gelirdi ki sonradan bir belgeselde öğrendim. Atlar doğası gereği ayakta ömür geçiren ve uyurken bile ayakta duran hayvanlarmış. Uzun süreli yatmaları durumunda kaburga ve iç organları zarar görerek zaten ölüyormuş. Günümüzde imkanlar dahilinde durumlar daha farklıdır belki. Bu örnekte olduğu gibi, ölüm kararını vermek bi atın sahibi için acı ama zor bir kararken, bilmeyen biri için canilik gibi görünebilir. Bence kendini daha fazla üzme, yerine üzüntünü hafifletmesi için yeni bir can dostu sahiplen derim.
değerli forum arkadaşlarım, sabah aldığım bir telefon canımın yaşayacağını öğrendim, gittim ziyaret ettim. hala yoğun bakımda. sanırım motosiklet ezmiş. kırık kemik yok. ne kadar sevindim anlatamam.
değerli forum arkadaşlarım, sabah aldığım bir telefon canımın yaşayacağını öğrendim, gittim ziyaret ettim. hala yoğun bakımda. sanırım motosiklet ezmiş. kırık kemik yok. ne kadar sevindim anlatamam.
değerli forum arkadaşlarım, sabah aldığım bir telefon canımın yaşayacağını öğrendim, gittim ziyaret ettim. hala yoğun bakımda. sanırım motosiklet ezmiş. kırık kemik yok. ne kadar sevindim anlatamam.
eğer ötenazi istememin soruyorsan. otur bir düşün. ben hayatta hiç bir canlının ölmesini istemem, ama yaşayamacak bir canlının yaşamasına izin vermem. üzülmem gerekiyor evet elbet ama doğa acımasızdır.