Mevlid-i Şerif'ten,
"Merhaba, ey sırr-ı furkan merhaba!
Merhaba, ey derde derman merhaba!"
"Rabbimiz harfsiz, kelimesiz ve sessiz
Konuştu Mustafa ile şüphesiz.
Dedi ki mahbub-u matlubun benim,
Sevdiğin can ile mabudun benim."
Süslü telefon mesajlarının, adet haline gelmiş kutlamaların dışında kalıp kalbimizle O'na bir "hoşgeldin" diyelim. Kalplerin Mustafa'sı O.. Her kalpte yeniden doğmaya hazır. Yeter ki biraz aşk olsun.
Belki 1400 sene önce biz de yaşasak biz de inanmayacaktık, şimdi annelerimizden babalarımızdan hazır bir din bulmuşuz buna sarılıyoruz. O zamanı düşünün anneniz babanız başka bir dine sımsıkı sarılmış, kaçımız ikna olabilirdik? Peki şimdi bu kolaylıkta ne kadar gerçek ki inancımız?
O'nu düşünen, O'nu, "O" hiç karşılaşmadığı, hiç görmediği güzel insanı; kendisine aktarılan hikayelerin, kıssaların dışına çıkıp sadece "O" olduğu için, inceliği ve yaratıcısına olan aşkı için seven, ağzından çıkan kelimelere kafa yoran, onu anlamaya çalışan herkesin kandili mübarek olsun.