Bir akşam üstü.. Her zaman ki gibi işten çıkmış eve doğru gitmekteyim.
Zeytinburnu Bağcılar tramvay hattından taramvaya bindim ozaman aktarma yapılıyor o durakta kapılar boş iken açılıyor ve tramvay bir anda hınca hınç doluyor.
Neyse ben oturdum yanımda genç bir kız çocuğu var belliki okul sitresinden çıkamamış bir kitaba gömülüp gitmiş.
kızın tam karşısında bir serhoş ama zil zurna... onun yanında ise orta yaşlı bir bayan.
-serhoş: Şiiittt baksana...
-kız : efendim abi...
-Serhoş: Ne abisi kız? bu akşam ne yapıyorsun?
-Kız : Neden sordun abi?
-Serhoş: bak hala abi diyo... Bu akşam bana gel.
"tramvay hınca hınç dolu ve bir Allahın kulundan ses çıkmıyor.
-Kız: Abi ne istiyosun benden...
"bu arada taciz fiziksel bir hal alır ve kız kalkmasın diye tutmaya çalışır serhoş..."
Kız: Abi bırakırmısın beni... Diye feryat etmeye başladığında ise.
Başımın ne çeşit bir belaya gireceğini bile bile kızı oradan kaldırıp serhoşun tam karşısına oturdum ve artık dünya karanlık.
-Serhoş: seni yazdım hacı...
-Serhoş: senin evini biliyom seni buraya yazdım... " diye tehditlere başladı ve ben ineceğim durakta inmeyip onun durağını bekledim sırf bunların hesabını sormak için. Sordum da.. başım polisle derde girdi ama durumu izah edince beni bırakıp onu aldılar.
Bu gün bana yarın sana, duyarsız kalma arkadaş ölümden öte köymü var....
Gelelim en çok nefret ettiğim konulara.
İçmesini bilmeyip ağzı yerine g...ü ile içen ve bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın zihniyeti ile aciz ce yaşadığını zanleden insanlardan nefret ediyorum.