Yelek 87

Daha kariyerim başında devleti istemem yada özel sektörün bana cazip gelmemesinin sebeplerinden biri cumartesi çalışma olmasıdır.

Özel sektör bana niye cazip gelmiyor desem, öncelikle benim kendi yaşam isteklerim ile Türkiye'deki özel sektörün sunduğu şartlar bana uymadığı içindir. Öncelikle benim iş hayatı anlayışım, özel hayatıma müdahale etmeyen **önce ben sonra iştir***. Şu anki özel sektör bunu sağlamaktan çok uzaktır. Kişisel olarak ben çalışma ortamımın düzenli ve temiz olmasını isterim, kir pas içinde, çamur toz toprak gürültünün karıştığı şantiye, fabrika gibi yerlerde çalışmak istemem. Fakat özellikle Türkiye'deki mühendislik anlayışı bir nevi amelelik olduğu için nerdeyse özelde bu imkanları bulmak çok zordur. İkincisi, giriş çıkış saatlerim düzenli ve çalışma sürem medeni dünyada ihtiyaçlarımı karşılayacak düzeyde olmalıdır. Oysa özel sektör ve mesai kaçınılmaz ikilidir. Üçüncüsü maaşım ve sigortam yatacak mı düzgün ödenecek mi gibi konularla uğraşmak ve düşünmek istemememdir. Dördüncüsü iş garantisi, emeklilik yaşı 65 olduktan sonra özel sektörde 30 yaş sınırı varken önemli bir unsur oldu. Beşincisi cumartesi tatili, özel sektörde özellikle mühendislerde çok zayıf ihtimal cumartesi tatili vardır, olsa bile o firmada ne kadar çalışacan eninde sonunda hafta sonu çalışman gerekecek. Altıncısı resmi tatiller, en nefret ettiğim şeylerin başında gelir resmi tatilde çalışmak, ailem ile o günü yaşamama engeldir. Resmi tatili yaşamayan toplumlarda yavaş yavaş o devletin temeli de çürür, üstelik belki hafta sonuna yakın bir resmi tatil şöyle küçük bir 3 günlük dinlenme fırsatı da verir. Özel sektörde cumartesi çalışan firmalar resmi tatillerde çalışır. Yedincisi yıllık izinler, yıllık izini kullanmak özelde suç. Nerdeyse sen istemesen üzerine yatacaklar. 1 hafta oda memlekete gitmeye anca, şanslılar içinse 2 hafta oda taksit taksit kullanabilirsin. Devlette ise yeni girersem 4 hafta, mazeretle birlikte 6 hafta, 10 yıl sonra 6 hafta mazeretle 8 hafta. Kıyaslamak bile imkansız.

Ah şimdi derseniz devlette alacağın ücret belli, yapacağın iş seni tatmin etmez, bir ömür aynı ücrete aynı işi yapabilirsin gibi şeyler. İyi hoş belki dedikleriniz doğru yaptığım iş beni tatmin etmeye bilirde, özelde garantisi var mı? Kaç kişi yaptığı işten memnun ki. Hem devletteki ücretler benim için cazip ve yeterli. Sanki özel çok paralar veriyor. Babalarımız kaç paraya çalıştı da devletin şu an verdiklerini beğenmiyoruz, üstelik memur ücretleri son yıllarda özel sektörün ortalamasını da geçti. Yani öyle bir hava var ki, özelde çalışan mühendisler 35-40 yaşlarına geldiklerinde 20 bin lira maaşları olacak yada holding sahibi olacak. Benimle birlikte 10 bin kişiden kaç kişi böyle olacak??? Yani kusura bakmayın ama özel sektörün artısı eksisine oranla çok az. Yani belki biraz artıları fazla olsa özel sektörde çalışmak gibi bir kumar denenir de, bu günümüzün şartlarında kumarda değil intihar gibi bir şey.

İşte durum bu (bir monolog çalışması oldu, idare edin )
****

Yine hep söylerim, her şey para mı? Tamam sen git o dışardaki deli parayı fırsatı değerlendir. Ben düzenli hayatı seçiyorum. Belki senin kadar kazanamam ama en azından sevdiklerimle birlikte zaman geçirebileceğim , kendi hayatımı ağır piyasa koşullarında şekillendirmeyen bir yaşamı tercih ediyorum. Sadece ne zaman biteceği belli olmayan 1 hayatımız var. Benim hayalim çok para kazanmak değil, düzenli bir hayattır.