Büyük konut projelerinde priz, anahtar, armatür vs. yerleri ve sayıları artık mimari tarafından veriliyor (otel projelerine benzer şekilde). Projeciler bunun üzerinden elektrik projesi çiziyor. Küçük apartman veya konut projelerinde ise armatür tipi yeri vs. elektrik projecisine kalıyor.
Proje işi işveren tarafından çokta önemsenen bir olay değil, "ne de olsa eskiden veriyordun bir ustaya yapıyordu" mantığı hakim. Dolayısıyla çok para vermek istemiyor. Piyasada çokça projeci ve rekabet olduğu için fiyatlar çok aşağı iniyor. O fiyata da projeyi alan adam, kısa sürede kopyala yapıştır ile, yeni bir mühendise yaptırıyor bu işi. Dolayısıyla Elektrik Uygulama Projeleri pekte uygulanabilir olmuyor. Buradaki hesaplar ise major bir rol oynuyor. Busbar, şalter tip ve değerleri yanlış oldu mu zaten şişiyorsun.
Gelelim bu projelerin fiyatsal yansımalarına. Birim fiyatlı işlerde, ataşmanlarla metrajlar ölçülür, sözleşmedeki (veya sözleşmenin referansı olan birim fiyatlarda) fiyatına göre hakediş yapılır. Fiyat yoksa yeni birim fiyat belirlenir iş çözülür. Anahtar Teslim (götürü bedel) de ise fiyat verilmeden önce projelerin çok iyi etüd edilmesi gerekir. Proje durumuna göre risk payı koyup fiyat verilir yada anlaşmaya, atıyorum %15den fazla, "değişiklik yapılırsa birim fiyatlar üzerinden fiyat artışı/azalması olur" diye bir madde eklemeyi öneririm.