Uzman seviyesinde bilgim olmadığı için basitçe anlatmaya çalışayım.
Manyetizmanın iki temel kuralı vardır. İlki manyetize edilen manyetik bir maddenin manyetik alanı tutması, diğeri ise tutmamasıdır.
Örneğin çelik veya mıknatıs olabilecek bir maddeye manyetik alan uygulanırsa, uygulanan manyetik alan kesilse bile madde mıknatıs olarak kalacaktır. Maddelerin cinslerine göre kalıcı mıknatıslık seviyesi belli seviyede olabilmektedir.
Yumuşak demir veya ferrit çekirdekli nüvelerde ise manyetik alan uygulandığında manyetik alan kesildiğinde tamamen yok olmasa da çok küçük mıknatıslanma kalabilmektedir. Bu kalan bölge hysteresis bölgesinin alt kısmında işlenmekte olup, performans için bu bölgedeki alan ihmal edilir veya performanstan çıkartılır.
İşte burada sözkonusu olan manyetik alanın dönüşü etkisi yani manyetizmanın tamamen yok olması için geçen süre, manyetik malzemenin PF faktörü ifadesi ile belirtilir.
Ekli dosyayı görüntüle 87135
Bu iki etkinin koşulları o meteryalin hangi frekans bölgesinde daha performans verebileceğidir.
Yanlış anlatmamak için hatırladığım kadarıyla basit bir örnek vereyim.
50Hz bölgesinde kullanılan trafoların demirleri yüksek frekans bölgelerinde kullanılamıyor. Neden, Çünkü demir daha manyetik özelliğini yitirmeden frekans defalarca dönmüş oluyor.
Alttaki kHz olarak verilmiş ifadeler bir manyetik malzemenin doyuma ulaşması örneğin 100kHz pozitif yönde ve aynı frekans bölgesinde yeniden manyetizmasının yok olabilmesini ve akabinde negatif yönde 100kHz dolayısı ile 2 periyodu ele almaktadır.
Yani manyetik bir maddeyi bir yönde mıknatıs yapıyorsak, sinüsün dönüşü ve negatif yöndeki manyetik alanı birbirlerini etklilememelidir.
Yanlış ifade ettiğim bölümler olmuşsa arkadaşlar destek olabilir.
NOT:
https://en.wikipedia.org/wiki/Remanence
Wiki de DOYGUNLUK olarak anlatılmış olup yardımcı olabilir.