ne dersiniz arkadaşlar her geceye bir müzik tutar mı sizce? ne bileyim biz 80 lerde, 90 larda romantik filan mıydık acaba?
aslında hüzünlenmek güzel şeydir. çünkü anılar bizi ayakta tutar, yada beni ayakta tutuyor. geçmiş güzel günleri anmak, ne bileyim o günlerde yaşanmışlıklar ve şimdi ayağa düşen AŞK.
yıllar yıllar öncesiydi, evliydim ve bir kızım olmuştu. ve onun ölüm haberini aldım, sesim titredi, gözümden iki damla yaş aktı. çok kötü olmuştum. dersteydim öğrencilerim fark etti ve sordular "ne oldu?" klasik yalan gözüme toz kaçtı dedim ama hiç birisi inanmadı. ve evimde beni bekleyen bir kadın ve bir de kızım vardı. evime döndükten sonra kızıma sarıldım. hiç bir şey diyemedim evdeki kadına sadece moralim bozuk işle ilgili dedim kestirip attım. ne kadar inandı hala bilmiyorum. çünkü o da biliyordu o kadını.
şimdi bile gözlerim doluyor. umarım sizin de hoşunuza gider parça. ama benim gibi bir anınız olmasın acıyor be insanın içi...