Her kesim kendi tarafından olaya bakıyor. Aslında genel olarak geniş açıdan bakmak lazım. Sonuçta eğitim-öğretim meslek edinme amaçlıdır. 12 sene okul sonucu herhangi bir meslek edinilmeyen düz ve anadolu lisesi mezunlarının tek hedefi var, üniversiteye, hem de iyi bir bölüme yerleşmek ve oradan mezun olmak. Hedef bu! Yani meslek ve iş sahibi olmak değil. Zaten bir çoğu da gerçekten istediği ya da kabiliyeti (bunun tespiti yapılmıyor maalesef) olan bölüme değil tutturabildiği bölüme yerleşir. Sonunda da üniversite diplomalı taksici olur. Aslında yeter ki iş olsun. Yani para kazandıracak ve severek yapılacak iş, insanı, dolaysıyla toplumu mutlu eder. Benim naçizane görüşüm; yapılacak 10, 20, 30 ve 50 senelik projeksiyonlara göre, liselerin tamamen, sağlık, ticaret, güvenlik, güzel sanatlar, edebiyat, sosyal, teknik, yapı, metal, gıda, tarım, ziraat, üretim-imalat vb. mesleklere yönelik olması ve buradan mezunların branşlarına göre iş bulma imkanı olmalı. Bir üst seviyeye tahsil etmek isteyenlerin de mezun olduğu lisenin alanına göre üniversiteye yerleşmesi veya oradan akademik kariyer imkanı bulabilmesi. Burada sağlıkla ilgili temel bilgileri aldıkları sağlık liseleri varken güzel sanatlardan ya da sosyal bilimler bölümünden mezunların tıp fakültesine yönlendirilmemeleri için eskiden olduğu gibi alan puanı ile avantaj sağlaması (belki tıp istemiyordur da sağlık lisesine gitmiştir ya da tıp istiyor da sosyal bilimler lisesi okumuştur gibi). Kabiliyetine, karakterine göre sevdiği işi meslek edinmiş bireyler iş hayatında daha başarılı ve mutlu olacaklardır. Başarılı kişiler ülkenin başarısını daha hızlı yukarılara taşıyacak, mutlu kişilerden oluşan toplum da başarılı, huzurlu, mutlu ve müreffeh olacaktır.
