Bir gün padişah verdiği önemli bir görevle emrinde olan, kendi kızıyla da evlenmeyi çok isteyen Keloğlan’ın bu çok zor görevi başardığını öğrenir. Onu hemen huzuruna çağırır.
-Getirin Keloğlan’ı huzuruma,kızım dışında ne istiyorsa kendisine hemen vereceğim,ama kızımı asla, demiş.
Keloğlan’ı apar topar hemen padişahın huzuruna çıkarmışlar. Padişah Keloğlan’a şöyle seslenmiş:
-Kızım dışında benden ne dilersen dile Keloğlan,başardığın bu son zor görev için,ona aşık olduğunu,çok istediğini aslında biliyorum, ama onun için başkasını düşünüyorum.Keloğlan:
- Padişahım kızım dışında senden isteyeceğim şeyi verebilirsen eğer kızından hemen vazgeçeceğim,emin ol,ama istediğim şeyi bana verebilir misin?
Padişah iyice düşünmüş,tüm dünya alem onun tam emrinde,mal,mülk,servet sıkıntısı hiç yok gibi,cihana nam salmış ve çok geniş topraklarla ganimetlerin tümünün kendi elinde olduğunu o anda düşünmüş ve hiç de düşünmeden;
-Peki Keloğlan,söyle bakalım benden istediğin şu çok zor olan şey nedir,sana veremeyeceğim dünya alemde başka ne olabilir ki kendi kızımın haricinde,zaten veremeyeceğim hiçbir şey olmadığımdan emin olduğum için bu iddiayı sen kaybedip kızımdan hemen vazgeçeceksin.Çok iyi bilirsin ki çok geniş bir mülkün,saltanatın sahibim,veremeyeceğim hiçbir şey adeta da yok gibi,bunu şimdi söyle bakalım..
-Padişahım senden matematik yolla bir erzak talebim olacak, şöyle ki;
-Değerli padişahım, pirinç tanelerini,(n+1) in karesine göre her hesaplayıp bana verebilmeni istiyorum, n=1000’e kadar bu işlemi ardı ardına yaparak ve her defasında n’nin yerine tartarak,artırarak gidilen bu pirinç tanelerinin ağırlığının toplamdaki bu karesini alarak n=1000’e kadar bu işlemi yaparak,sonrasında tüm bunu ölçüp tartarak bana bu erzağımı teslim etmenizi istiyorum, kabul mü? demiş.
-Padişah matematikçilere bu işlemi yaptırtmış ve görmüş ki dünya üzerinde katlanarak çoğalıp giden bu özel hesaba göre bu kadar pirinç stoğunun bulunması bile mümkün değil.
-Peki Keloğlan,sen kazandın,çünkü bu istediğin erzağı hiç düşünmeden verebileceğimi de söylemiştim,ama çok yanılmışım.Sana kızımı verip hemen nikahlıyorum,beni yendin gerçekten de,devletin erkanına da senin gibi akıllı bir vezir aslında çok yakışır,seni bundan böyle vezirim yaptım demiş. Onlar ermiş muradına,biz çıkalım kerevetine.
Hikayeden çıkan ders: Hesabını tam olarak da bilemeyeceğimiz hiçbir konuda tam olarak bunu yaparım veya bunu mutlaka da veririm şeklinde kesin bir sözü asla vermeyelim,sonra veremez ve bu iddiayı,oynanan bu oyunu kolayca da kaybedebiliriz..
Senaryo bir yerlerden fıkra şeklinde duyulup kendimce yeniden yorumlanmıştır.Saygılarımla.
-Getirin Keloğlan’ı huzuruma,kızım dışında ne istiyorsa kendisine hemen vereceğim,ama kızımı asla, demiş.
Keloğlan’ı apar topar hemen padişahın huzuruna çıkarmışlar. Padişah Keloğlan’a şöyle seslenmiş:
-Kızım dışında benden ne dilersen dile Keloğlan,başardığın bu son zor görev için,ona aşık olduğunu,çok istediğini aslında biliyorum, ama onun için başkasını düşünüyorum.Keloğlan:
- Padişahım kızım dışında senden isteyeceğim şeyi verebilirsen eğer kızından hemen vazgeçeceğim,emin ol,ama istediğim şeyi bana verebilir misin?
Padişah iyice düşünmüş,tüm dünya alem onun tam emrinde,mal,mülk,servet sıkıntısı hiç yok gibi,cihana nam salmış ve çok geniş topraklarla ganimetlerin tümünün kendi elinde olduğunu o anda düşünmüş ve hiç de düşünmeden;
-Peki Keloğlan,söyle bakalım benden istediğin şu çok zor olan şey nedir,sana veremeyeceğim dünya alemde başka ne olabilir ki kendi kızımın haricinde,zaten veremeyeceğim hiçbir şey olmadığımdan emin olduğum için bu iddiayı sen kaybedip kızımdan hemen vazgeçeceksin.Çok iyi bilirsin ki çok geniş bir mülkün,saltanatın sahibim,veremeyeceğim hiçbir şey adeta da yok gibi,bunu şimdi söyle bakalım..
-Padişahım senden matematik yolla bir erzak talebim olacak, şöyle ki;
-Değerli padişahım, pirinç tanelerini,(n+1) in karesine göre her hesaplayıp bana verebilmeni istiyorum, n=1000’e kadar bu işlemi ardı ardına yaparak ve her defasında n’nin yerine tartarak,artırarak gidilen bu pirinç tanelerinin ağırlığının toplamdaki bu karesini alarak n=1000’e kadar bu işlemi yaparak,sonrasında tüm bunu ölçüp tartarak bana bu erzağımı teslim etmenizi istiyorum, kabul mü? demiş.
-Padişah matematikçilere bu işlemi yaptırtmış ve görmüş ki dünya üzerinde katlanarak çoğalıp giden bu özel hesaba göre bu kadar pirinç stoğunun bulunması bile mümkün değil.
-Peki Keloğlan,sen kazandın,çünkü bu istediğin erzağı hiç düşünmeden verebileceğimi de söylemiştim,ama çok yanılmışım.Sana kızımı verip hemen nikahlıyorum,beni yendin gerçekten de,devletin erkanına da senin gibi akıllı bir vezir aslında çok yakışır,seni bundan böyle vezirim yaptım demiş. Onlar ermiş muradına,biz çıkalım kerevetine.
Hikayeden çıkan ders: Hesabını tam olarak da bilemeyeceğimiz hiçbir konuda tam olarak bunu yaparım veya bunu mutlaka da veririm şeklinde kesin bir sözü asla vermeyelim,sonra veremez ve bu iddiayı,oynanan bu oyunu kolayca da kaybedebiliriz..
Senaryo bir yerlerden fıkra şeklinde duyulup kendimce yeniden yorumlanmıştır.Saygılarımla.