TSK bizlerin gözbebeği... Güvencemiz, geleceğimiz...
Subay, astsubay ve uzmanların; aldığı her kuruşu fazlasıyla hakettiklerini de düşünmek istiyorum.
Konu adaletse, eşit işe eşit ücretse üniversite mezunu üçotuz paraya çalışan o kadar çok insan var ki...
Adam onca sene okumuş,
Elektrik mühendisi olmuş 2000 TLye şantiye şefliği yapıyor. Neden ? Babası çok zengin de, hobi olsun diye mi çalışıyor ? Sorumluluk, hayati tehlike, stres... Akşam olunca evine gidemez, şantiyede kalır. Yemekleri hiç söylemeyeyim...
Neresinden tutalım ki biz bu konunun. Bu tür dertler her kesimde var. Okumuşların hali bile berbatken, vasıfsızların halini siz düşünün. İnsanlar, evlerine götürecekleri kuru ekmeğin hesabını yapmak zorundalar...
Astsubayların da mutlaka kendilerince önemli ve zor sorunları vardır. Ama bunları biz çözemeyiz.
Sadece Trakya'dan bakarak konuşmuyorum. Doğudaki şartlarını da biliyorum. Ailelerinin çektiklerini biliyorum.
Esnaf gözüyle bakarsak, sıfır sermaye ile işe başlayan bir kişi 2-3 senede sıfır arabayı çok zor alır. Ama astsubay alır... Alsın ! Vatanı savunsun. Düşmana korku salsın. Ben rahat uyuyayım...
Ya öğretmenler ? Şantiyeci gözüyle bakarsak taş gibi hayatları var. Ama ben diyorum ki, benim evladımın eğitim ve öğretiminin sorumluluğunu almış ve bunu layıkıyla yerine getiren bir öğretmen 4-5 binlira almalı ki aklı sadece işinde olsun. Çocuklarımız iyi yetişsin.
Gönül istiyor tabi... Ama ülke şartlarında astsubayların hali hiç de kötü değil. Memurlar da göreceli olarak iyi durumdalar. Dertsiz iş yok. Hayat herkese zor. Sabancıya, Koç'a soralım dertlerini. Bir anlatsalar oturur ağlarız...