Kutu evimizin yapimina basladik

[vecivicivokke]

Bitmiş hali. Arkadaslar karton ucgenleri silikon ve klips ile birlestirdık. Renkli kagıtları un ve su karısımı ıle yapıstırdık. 5 tl ye mal oldu. Çevrecı ve gerı donusum oyun evımız

 

[vecivicivokke]

Aydınlatmasınıda yaptıkmı tamamdır. Kat karsılıgımı versek

 

[by lent]

Maşaallah miniğin canı hiç sıkımayacak . Eline sağlık iyi iş çıkarmışsın.

 

[vecivicivokke]

Biz köydeyken babam şeker pancarından oynayalım diye araba yapardı basit ötesi . Gece uyuyamazdık sabah olsun da oynayalım diye. Şimdi yapsa yine oynarım. Bizimki bununla 6 dk oynadı şimdi dönüp bakmıyor. Nasıl işler anlamadım gitti vallahi

 

[by lent]

@suataydin daha büyüğünü yap sonra dubleks bir de bakmışsın müteahhid olmuşsun

 

[Alçak Mühendis]

Ben de benim cocuga legolardan yapmayi istiyordum ama maliyetten dolayi temelini dahi atamadik evin sonra ikea da gezerken hazir oyun cadiri gordum ve malzemeden tasarruf ederek prefabrige cevirdim evi

 

[Scorpion42]

Maşallah elinize sağlık gerçekten güzel bir çalışma olmuş ve gayette hoş durmuş. Yapıştırıcıyı bile el yapımı kullanmak gerçekten güzel fikir. Bahsettiğiniz hatıranızda ki şeker pancarı örneğinin bir benzeri de bizlerde küçükken köyde bal kabakları ve su kamışlarından yapılan basit bir arabaydı. Basitti ama o dönemlerde ilgili bir çocuk için büyük bir eğlenceydi. Zaman içerisinde değişen aslında pek bir şey yok diyebiliriz aksine artan pek çok şeye sahibiz ve bu bolluğunda bizlere ve çocuklarımıza eksileri çok fazla diye düşünüyorum. Eskiden yokluk vardı, imkanlar kısıtlı ve herkes her istediğini alamaz yada uzun vadelerde istediğine sahip olabilirdi ama en önemlisi elimizdekilerin ve sahip olmaya çalıştığımız şeylerin bir kıymeti vardı. Tıpkı şeker pancarından, bal kabağından oyuncaklar gibi... Şimdi çocuk doğuyor envayi çeşit oyuncaklar, az büyüyor telefonlar tabletler bilgisayarlar, biraz daha büyüyor elbiseler, ayakkabılar, bisikletler, arabalar vs. Velhasıl ben şahsen o yılları özlüyorum arıyorum neden diyenlere ise cevabım; dürüsttük, yaşadığımız her şey gerçekti, değer verir kıymet bilirdik, eş dost akraba kavramlarına hakimdik, karta, çeke, senete değilde bir tek sözümüze güven vardı. Yaşım 26 ama ben bunca şeye hasret çekerken büyüklerimizin kim bilir ne güzel anıları vardır... Çok hızlandık çok, öyle hızlı gidiyoruz ki çevremizde olup bitenlerden gittiğimiz geldiğimiz yerlerdeki zamanlardaki güzelliklerden bir haber olmuşuz. Neyse uzatmayayım mevzu derin, konuşsam sabaha kadar anlatacağım bir konudur bu