Adana'da 1.5 yıldır GSM firmasının MCO'sunda proje mühendisi olarak çalışmaktayım. Yaklaşık 1 yıl boyunca 1400 TL maaşla çalıştım. Firmam 1 liranın bile hesabını yapan biyer. kendinden ne kadar özveride bulunursan bulun önemli değil. Yeterki onların çıkarlarına ters bir durumda bulunma. Herneyse 1 senenin sonunda işi kaybetmeyide göze alıp resti çektim maaşı 2300 TL yaptılar. Çalıştığım yer aile şirketi ve 4 tane patron var. Birinin ak dediğine diğeri kara diyor. İşi pok etmekte üstlerine yok. Daha sonra işler sarpa sarınca hesabıda sana sorarlar. 3-4 kişinin yapacağı işi sana kitliyorlar. Yoğunluktan başını kaldıramıyorsun. Streside cabası. İşi iyi yaparsın proje müdürü ******tır kendi yapmış gibi gösterir, kendisi kötü yapsa bile ihaleyi sana atar. Kalırsın patronla yüzyüze. Altında çalışan ekiplerdeki adamlar yaş olarak senden büyüktür laf anlamazlar. Müşteri işi verir. Yetiştirecem diye bi tarafın tutuşur. Ekibe verirsin işi yarım yamalak yapar. Kabulünü veremez hakediş yapamaz fatura kesemezsin yine kalırsın patronla yüzyüze. Ekiple kavga edersin,müşterinin tribiyle uğraşırsın patronun fırçalarıyla vs. dönüp bakarsın okuduğun yıllara. bunun için mi okudum dersin iş işten geçmiştir. Senden daha az sorumluluğu olan adamlar senden daha yüksek maaş alıyordur ve gelecek kaygılarıda yoktur. Düşünmezler yarını asalak gibi yaşarlar(sözüm meclisten dışarı). Senin bir idealin vardır. Nasıl kariyerimde yükselebilirim nasıl daha yüksek maaş alabilirim diye. Bu düşünce beynini kemirir. Fakat yaptığın iş hergün aynıdır. Zamanda geçiyordur. Evlilik falanda olacaksa alacağın risklerde azalacaktır. Bunların düşüncesi bunalıma sokar ideali olanları. Benim idealim var kendi şirketimi kurmak üzerine. Birçok iş düşündüm ama nerden başlayacağımı tek başıma başarıp başaramayacağımı bilemedim çoğu kez. Bir mühendis arkadaş vardı benden tecrübeli bu sektöre daha erken girmiş. Evliydi ve sorumlulukları benden daha fazlaydı hayata dair. Patronun biriyle ters düştü. kovdular gitti tek kalemde. Dönüp diyorsun ki bu mu verdiğim emeğin karşılığı çoğu kez. Bir gün kanıma girdi kendi işimizi kuralım diye. oturtuk çalışma yaptık ne yapabiliriz diye. Proje taahhüt işi yapalım dedik.Ofis baktık bilmem ne yaptık. Biz fizibilite çalışması yaparken çoçuğa iş teklifi geldi başka yerden gitti o işe girdi. Hop gitti tüm planlar. Belkide cesaret edemedi. Saygı duydum. çünkü ev kirası şusu busu vardı ödemesi gereken. Ama benim beynimin köşesine girdi bir kere kendi işimi kurma fikri. Bu zehir kanınıza bir kere girdimi ne devlet memurluğu görüyor gözünüz nede başka bişe. o kadar alt taşeronumuz var 2 kelimeyi bir araya getiremez ama parayla oynar. Bizim yönetimdekilerde böyle. Dönüp kendine diyorsun bu mallar yapıyor sen niye yapamayacaksın diye. İşte o zaman çevre faktörünün ne kadar etkili olduğu geliyor aklına. Birde yaptığın işin para dönüşümü olana kadar dayanabilecek gücünün olması.
Herneyse arkadaşlar çok doluyum zaten ama Adana'da girişimci ruhu taşıyan meslektaşlarım var ise beyin fırtınası yapmaya hazırım. Hatta sağlam projesi varsa iş bile kurabiliriz. Fikir ve görüşlerinizi beklerim.