veli dayı
Üye
- Katılım
- 4 Mar 2020
- Mesajlar
- 264
- Puanları
- 16
veli dayı, yolun açık olsun, budha der ki"sabır en büyük erdemdir". bir de kardeşim kendinle barışık ol.
saol abi de bende artık sabır diye birşey kalmadı sabır taşı çatladı artık...
veli dayı, yolun açık olsun, budha der ki"sabır en büyük erdemdir". bir de kardeşim kendinle barışık ol.
veli sabretmeyip ne yapacağız ? ölecek miyiz? unutma yaşam bize verilen en büyük armağandır. onu kullanmak bizlere zorunluluktur. çaresizliğin işsizliğin ne demek olduğunu çok iyi bilirim. 2000 krizinde işsiz kaldım tüm birikimlerimi tükettim 2,5 yıl hiç çalışmadım eşimden başka hiç kimseye el açmadım, hayat müşterek ama çok zor, kötü günleri geride bıraktım hayat, şans güldü düzlüğe çıktım. düşe kalka zorlayarak emekli oldum. kayıplar hesabı yaptığımda gene de şanslıyım. kayıplar biten bir evlilik, kazanç kısmı boynunda 4 tane platin çakılı yarı özürlü bir kız evlat ve yaşadığım ev emekli maaşım ve kötü ben daha ne olsun bak yaşamaya çalışıyorum.saol abi de bende artık sabır diye birşey kalmadı sabır taşı çatladı artık...
ustam sonuna kadar haklısın, bak güzel kızımız ne diyor "medya yöneticiliği" acaba okula giderken bu işten ekmek yiyebileceği hayalini ne kadar kurmuş? çantacı arkadaşım 4000 TL sigortasız iş diyor, hiç düşünüyor mu? asgari ücretli-emekli adamın cebine kaç lira giriyor diye? nakliye işi var vasıfsız eleman lazım 100-150 lira yövmiye gelin diyoruz "ben amele miyim" diyor, bunlar tok - açlar. bizler gibi yokluk görselerdi; ilk önce karınlarını doyurmayı anaya babaya muhtaç olmamayı kabul ederlerdi. çin dünya ekonomisi ama milyonlarca kişi 1 dolara ev geçindirmeye çalışıyor. hakkım çok yenildi kimini adalete , kimini de tanrıya havale ettim ama kimsenin hakkını yemedim. bu gün yine yeteneklerim doğrultusunda iş olsun yeter ki olsun (rakı-sigara-ekmek) parası çıksın yine çalışırım parantez içerisi örnekti. bizler burada 3-4 ay çalışır geri kalan 8 ay karnımızı doyurmaya çalışırız. turistik yer seçme şansımız yok. iş iştir kazanç kutsaldır yeter kiçine kul hakkı girmesin. bundan 40 yıl önce rahmetli babam hasta yatarken okuldan kaçar denizde çalışıp eve pazar parası götürürdüm. ben askere giderken rahmetli babam cebime bir paket sigara koydu yolluk olarak. geçmişin muhasebesini yapmıyorum yokluğu söylüyorum, kahvede çay servisi yapmak utanılacak iş değildir, temizlik personeli olmak utanılacak iş değildir amelelik yapmak utanılacak iş değildir, sen düşmeye gör kimse suratına bakmaz bileğin sağlam iken elinden gelen sana ekmek yediren her işi yapacaksın. ama hayallerinden asla vazgeçmemek lazım, otur fırsatını kolla, sabırla bekle gün olur devran döner şans elbet bir gün bana döner. salakça oturup beklemekten bahsetmiyorum, bu arada kendini yetiştir ara araştır, sorun çıkaran değil sorun çözen ol. çenem düştü özür dilerimVideoyu izleyince..
Problem doğru ama verilen örnekler yanlış. Kalifiye elemanla nitelikli eleman karıştırılmış sanki.İktisat mezunu olmak nitelik kazandırmaz, çanta imalatı yapmak görece nitelik kazandırsa da sektörel sıkıntısı var zira pazar dar ve imalat makinalaştı v.s...
Türkiye'de ciddi anlamda nitelikli sayılan personel yurt dışına gidiyor maalesef.Yurt içinde kalan ya çok az yada yeterli niteliği sağlayamadığı için yurt dışına gidemiyor.
Peki ne olacak sonumuz sorusuna benim cevabım bir iki nesli feda etmeden refah seviyesine ulaşamaz bu toplum. Deli gibi çalışıp,çok bir şey beklemeden (hem yönetenler hemde yönetilenler açısından) bir altyapı kurulmalı ki gelecek nesiller rahat etsin.
Yok ben kendimi düşünürüm derseniz işte o zaman iş sarpa sarıyor ve düzen devam ediyor ama dünyaya baktığımızda elin almanıda japonuda çinliside bu refah seviyesine çalışarak gelmiş vaziyette.Türk insanı ise genel itibarı ile ne ayranım ekşisin nede yoğurdum dökülsün havasında.
Hasılı çalışmıyoruz ve üretmiyoruz, iş ahlakımız sıfır, yöneticiler vasıfsız, plan program hak getire...
Bu kadar olumsuzluğun olduğu yerde refahtan bahsetmek mümkün değil. Bugünden yarına düzleme beklemek ise ham hayal.Kimse zaten gelecek nesilleri düşünmüyor, siyasiler günü birlik karar alıp günü kurtarma peşinde....
Toplum bozuk ve eğri cetvelden doğru çizgi çıkmıyor görüldüğü üzere....
veli sabretmeyip ne yapacağız ? ölecek miyiz? unutma yaşam bize verilen en büyük armağandır. onu kullanmak bizlere zorunluluktur. çaresizliğin işsizliğin ne demek olduğunu çok iyi bilirim. 2000 krizinde işsiz kaldım tüm birikimlerimi tükettim 2,5 yıl hiç çalışmadım eşimden başka hiç kimseye el açmadım, hayat müşterek ama çok zor, kötü günleri geride bıraktım hayat, şans güldü düzlüğe çıktım. düşe kalka zorlayarak emekli oldum. kayıplar hesabı yaptığımda gene de şanslıyım. kayıplar biten bir evlilik, kazanç kısmı boynunda 4 tane platin çakılı yarı özürlü bir kız evlat ve yaşadığım ev emekli maaşım ve kötü ben daha ne olsun bak yaşamaya çalışıyorum.
Videoyu izleyince..
Problem doğru ama verilen örnekler yanlış. Kalifiye elemanla nitelikli eleman karıştırılmış sanki.İktisat mezunu olmak nitelik kazandırmaz, çanta imalatı yapmak görece nitelik kazandırsa da sektörel sıkıntısı var zira pazar dar ve imalat makinalaştı v.s...
Türkiye'de ciddi anlamda nitelikli sayılan personel yurt dışına gidiyor maalesef.Yurt içinde kalan ya çok az yada yeterli niteliği sağlayamadığı için yurt dışına gidemiyor.
Peki ne olacak sonumuz sorusuna benim cevabım bir iki nesli feda etmeden refah seviyesine ulaşamaz bu toplum. Deli gibi çalışıp,çok bir şey beklemeden (hem yönetenler hemde yönetilenler açısından) bir altyapı kurulmalı ki gelecek nesiller rahat etsin.
Yok ben kendimi düşünürüm derseniz işte o zaman iş sarpa sarıyor ve düzen devam ediyor ama dünyaya baktığımızda elin almanıda japonuda çinliside bu refah seviyesine çalışarak gelmiş vaziyette.Türk insanı ise genel itibarı ile ne ayranım ekşisin nede yoğurdum dökülsün havasında.
Hasılı çalışmıyoruz ve üretmiyoruz, iş ahlakımız sıfır, yöneticiler vasıfsız, plan program hak getire...
Bu kadar olumsuzluğun olduğu yerde refahtan bahsetmek mümkün değil. Bugünden yarına düzleme beklemek ise ham hayal.Kimse zaten gelecek nesilleri düşünmüyor, siyasiler günü birlik karar alıp günü kurtarma peşinde....
Toplum bozuk ve eğri cetvelden doğru çizgi çıkmıyor görüldüğü üzere....
öyle bir şansın varsa hiç durma git, ben zamanında yapamadım