İŞ Bulamıyorum Psikolojim Bozuldu Ailesel Sıkıntılarım da ikiye katlıyor intihar düşünmüyor değilim ..Ne yapacağım ben?

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
sn. @LUTFiBEY dediklerinizin doğru , tamam .

ALLAH izin vermeden bir şey olmaz bir fikirmiyiz ?
üzülmekte bir yardımdır . ( çözüm müdür ? )
çözümdür nasıl !!!

bir rızıkımız var
“Yüce Allah’ın canlılara, yiyip içmek ve yararlanmak için verdiği her şey ''
rızıkmız yoksa , sadece ( kendimiz yapamayız ) Allah canımızı alır .

kendimiz bunu yaparsak . ALLAH'a karşı gelmektir .

ikincisi ise kendiniz .
iş çözümü nasıl olacak ?
başta inanç .
ahlak ( iş gerçek sahibine verilecek )
düzen yok . ( dayı amca , parti ) ,
çalışma yok . ( bankamatik memuru ) ,
istekler fazla ( işi tıkırında gidenler , gitmeyenler .)
bizler de kendimizi ., devlet de düzeltmek için çaba harcayacak .

devlet yapacak denge çok önemli ( her konuda )

ALLAH sonumuzu hayır eylesin .

kolay gelsin . sağlıcakla kalın .
Amin ecmain
 
bak kızım, inandığın sana yaşama gücü versin, daha yolun en başındasın sakın yılma. hayallerine ulaşmak için bazen ertelemen gerekir. ilk önce kendi mesleğin olmasa bile en azından kendini ekonomik olarak rahatlatacak bir iş bak. hiç kimse altın tepside bir iş bulmuyor, buradaki bir çok forumdaş kendi diplomalı mesleğini bile yapmıyor-yapamıyor. yani benim güzel kızım ilk önce karnını doyurmaya başla sonra hayalini nerde yakalıyorsan oraya dön. hayat sandığın kadar kolay değil, zor da değil. hatta bazen çok kısa bazen de uzun olabiliyor. kolaylıklar seninle olsun, gitmek istediğin yolda kapıların açılsın.
 
çok zor durum olduğunu kendi tecrübelerimden biliyorum.

karamsar olma diyeceğim ama elde değil. bak ben de bir dönem işsizdim. hatta artık olmayacak diye iş ilanlarına bile başvurmuyordum. evden dışarı bile çıkmıyordum. o derece kötüydüm. o dönem ben de intiharı düşünmedim değil.

artık kendi işimi yapamayacağım bari restaurantlarda çalışayım ne bileyim cafede falan çalışayım diye düşünüyordum. oralar bile beni işe almıyorlardı. her gün ağlıyordum.2-3 ayda 7-8 kilo vermiştim.

sonra bir gün hiç beklemediğim bir anda telefonum çaldı bi firma aradı. hemen koşa koşa gittim. ertesi hafta işe başladım. işte o gün anladım demek ki bazı şeyler kaderinmiş diye.

bu ülkede tek işsiz sen değilsin. böyle düşün. şu an en sadece kendinden sorumlusun ya bir aile geçindirseydin o zaman ne olacaktı.? o zaman da "aile geçindirmeseydim işsiz kaldığıma hiç üzülmezdim " diyecektin.

bugünlerin hepsi geçecek. anlıyorum kendi paranı kazanıp hayallerini gerçekleştirmek istiyorsun. gerçekleştireceksin de inan bana .sadece sabret. illa ki olacak.

şunu unutma bugün para kazanmak için sağlığını kaybedeceksin, yarın sağlığını geri kazanmak için paranı kaybedeceksin.

hiçbir şey sağlığından ailenden daha önemli değil. daha yeni mezun genç ve hayata karşı çok da sorumluluğu olmayan bir insansın. önünde çok güzel yıllar olacak.

ben mezun olduktan tam 15 ay sonra iş bulabilmiştim. yapacak bir şey yok bari askere gideyim demiştim. kısa dönem askerlikte iyice kafayı yemiştim. hayalet gibiydim artık. o günlerin travmasını etkilerini hala yaşıyorum. şimdi düşünüyorum da ne gerek vardı ki o kadar paralanmaya. yeni mezun biriydim ömrümün sonuna kadar işsiz kalmayacaktım sonuçta. keşke o günlere geri dönüp o psikolojilere hiç girmeseydim.

umarım biraz faydam dokunabilmiştir.
 
Benim tavsiyem bir tarftan iş ararken bir taraftanda hazır boş zaman bulmuşken kendini geliştirmeye,ögrenmeye devam etmen.işe girdigin zaman bu boş zamanlarını mumla arayabilirsin.
Hiç bir emek yerde kalmaz mutlaka bir gün meyvesini yersin.
 
Rızkı veren Allah'tır. Hiç bir zaman umudunu kaybetme, yalnız ona inan, yalnız ona güven ve ondan iste kardeşim, Allah'tan sabır diliyorum.
 
Son düzenleme:
Değerli kardeşim Sorununuzu gayet iyi anlıyorum .Çünkü zamanında aynı sorunları bende yaşadım 90 lı yılların başıydı iş bulmak bir yana staj yapacak bir yer bulamadım bir sene sonra staj yapacak yeri zor buldum.sonra askerlik ve iş aramaya başladım fakat elektronik ile alakalı iş bulamadım zar zor düz elektrikçi olarak iş buldum iki sene çok tehlikeli bir fabrikada can pahasına elektrik çi olarak çalıştım .12 metre yükseklikte forklift çatalı üzerine kablo makarası koyup fabrika tavanına floresan lamba tesisatı dösedim asit kuyuları üzerinde arıza yapan vinçlerin üzerine çıkıp vinçleri tamir ettim kelle koltukta çalıştım yani şunu demek istiyorum iş bulmak kolay değil bulduğunuz işte çalışmak ve tutunmak kolay değil malesef bizim memleketimiz böyle hiçbirşey kolay değil tabi bu anlattıklarımız sizin sorununuzu çözmüyor fakat belki pisskolojik bir destek olabilir.Fakat intaahar etmelk çözümmüdür sakın böyle birsey aklınıza getirmeyin mücadeleye devam edin ailenizle konuşun en azından evli değilssiniz çoluk çocuk bakma derdiniz yok bir sağlık sorununuz yok zaman ve sabır çok önemli.Başka bir işle başlayabilirsiniz bu biraz zor olabilir ama yapacak başka bir sey yok su an sartlar bunu gerektirebilir.Size birde söyle bir örnek verbilirim Japon pazarında kan ter içinde çalışan bir gençle konuşmuştum paketleme yapıyordu .öğretmenmiş ataması yapılmamış ve 1 yıldır japon pazarında paketleme ve diğer adi işleri yapıyormuş.Allah tez zamanda inşAllah size güzel bir iş nasip eder fakat yılmayın armaya devam edin forumada mesleğinizi ve diğer bilgilerinizi paylaşırsaanız belki size yardımcı olacak bir arkadaş çıkaabilir.
 
biliyorum burası bir psikoloji forumu değil ama siz mühendis tekniker meslektaşlarım ancak siz anlarsınız halimden..
7 aydır işsizim bu süreçte en az 50 tane iş yerini ziyaret ettim,en az 50 tane yerle telefonda görüştüm,15 16 yerle de mülakata girdim ama sonuç yok yok yok değerli mühendisler ve teknisyenler.. inanın çok parada gözüm yok bazen asgariye bile razı oluyorum hatta bi ara labview de kendimi geliştirmeyi amaçladığım için bu iş yapan firmaları tek tek arayıp ya da gidip ücret talep etmeden çalışmak istediğimi söyledim sonuç olumsuz..bazıları üniversitemi beğenmedi bazıları bayan istemiyoruz dedi bazıları düşünelim dediler dönmediler peşlerinden koştum kaçtılar...
dersimizde verilmeyen bir konuda mülakat yapıldı 2 gün süre verildi elimden geleni yaptım %100 doğru çözmüşsün bravo denildi ama dönmediler...deneyim istiyoruz sonra sana döneriz havuzumuzdasın dediler dönmediler..bu 7 ayın her günü saati dakikası ailemin de baskısıyla nasıl geçti ne siz sorun ne ben söyleyim..mülakatlarda dalga geçildim evet neden imam hatipte okumuşum,neden c++ bilmediğim halde cv me yazmışım(biliyorum dev c++ kullanıyor ve her gün düzenli olarak c++,c#,python,labview,arduino,pcb çalışıyorum çünkü işsizim vaktim var kendimi geliştirmeliyim okulda öğrendiklerimi pratiğe dökmeliyim,yapay zekaya yöneldim birazda aklımda projelerim de var ama geçirebilecek ne ekonomik kaynak var ne kursa verebileceğim para ,ingilizce de aynı şekilde) , bay istiyorlarmış niye inat edip gelmişim..elektronikle ilgiliymişim iş diye elektrik yapamazmışım bana o şansı veremezlermiş...(autocadim iyidir solidworks de) solidde makine müh lazımmış başvuru yapmak benim neyime...evde internetimiz yoktu avm ye gidiyordum her gün servisi var ama artık tükendim ...​
son enerjimi buraya harcıyorum arkadaşlarıma anlatıyorum derdimi istanbulda iş bulursun ya sen aramıyorsun diyor yemin ederim 700 işe başvurdum işkur,kariyer.net,linkedin ve diğer googleladığım iş ilanları...Teknokentlere gittim deneyim deneyim dediler bazıları senle mi ilgilencez dedi...birisi işe alcam seni sabah gel başla,gelemezsen başlayamazsın dedi bir bakan danışmanı bunu yapan gel başla dediği yer 5 saat uzaklıkta şehir dışı söylediği saat gece 12...özgeçmişimi güncelliyorum beğensinler diye iki ön yazım var biri ingilizce biri türkçe..projelerimin resmi var ama iş yok yok ...kızsın sen rahat ol baban karşılıyor diyorlar kolay değil ki arkadaşlar istediğim ne kıyafet ne ayakkabı ne elektronik malzeme ne de internet alamıyorum alamıyorum..
bana bunların hepsi ağır geliyor geri dönüş yapılmayan görüşmeler,ilanlar gerçekten boğuluyorum uyuyamıyorum yemek yiyemiyorum her gün ağlıyorum sanki çözüm oluyormuşçasına..intihar korkutmuyor beni yeni mezunum nasıl olsa herkes öyle görüyor yeni mezun tecrübesiz biri hayatına son vermiş ne olacak ki ?​
neden zor meslektaşlarım neden yeni mezun için iş bulmak zor ,kendimi geliştirirken 2.8 ünv ortalamam yüzünden insanlardan tembel damgası yemek neden...neden insanlar ingilizce bilseydin seni çine gönderirdik maalesef alamayız demesi.. bu arada bir kaç saat önce satış müh pozisyonunda iş bulmuştum iş ile paralel ingilizce kursuna gitmek istedim iş saati hafta içi 20.00 da haftasonu 17.00 da bitiyor saatler çakışıyordu ingilizce kursuyla, tolerans istedim işe almaktan vazgeçtiler...ingilizce öğrenmeye çalışıyorum bu arada ama artık gerek var mı ölünce kurtulunca işe yaramayacak ki .
ben sadece kendimi geliştirmek istiyorum geliştirirken ingilizcemi de native seviyesine getirmek yanında almanca öğrenmek arapçamı da en üst seviyeye getirmek istiyorum 0 değilim kendimi ifade edebiliyorum konuşabiliyorum okuyabiliyorum dinleyebiliyorum ....işsizlik..yeni mezun olmak...dayanamıyorum artık

selamün aleyküm

ey konu sahibi yazını yazdın gittin bizi merak ettirdin , bir selam ver de içimiz şenlensin

benim gözümde değerli sevğili hocam benim için iyi dileklerde bulundu .

"sümme sebile yesserahu" Kolaylıklar sizinle olsun ,

iyi dileklerinde bulundu kendisine çok teşekkür ederim .

bende size "sümme sebile yesserahu" yazdım .

sağlıcakla kalın .

 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

Forum istatistikleri

Konular
130,112
Mesajlar
933,231
Kullanıcılar
453,175
Son üye
dogukankaragoz
Geri
Üst