Okumak istemeyen çocukların zorla okula gönderilmesi

[hserdar]

komşumun evinde terör esiyordu çocuk isyanlarda anne baba çaresiz . nasıl çaresiz olmasın . hadi çocugum bugün git servis bekliyor yarın düşünürüz diye yalvarıyorlar.

konu şu , çocuk ben çırak olarak çalışma hayatına atılmak istiyorum . okuma yazma yı ögrendim yeter. bundan sonra para kazanıp hem size hemde kendime faydalı olmak istiyorum diye bagırıp aglıyordu.

ben çocuga hak verdim hayat onun istedigi gibi kullansın . tabi anne baba onu tümüyle tehlikelere karşı yanlız bırakmadan destek olsun diye düşünüyorum .

sizce egitim ve çalışma hayatı nasıl olmalı. belki bu yazılanlar bir yerlerden okunuyordur. forumda güzel yazılar olursa cimer e iletebilirim .

 

[çıraközgür]

çocuk, doğruyu yanlışı idrak edecek yaşta değilse eğitim konusunda tercihine bırakılmamalı. Ebeveynler bunlar için var.
Ben de sanayide çalışmak istiyordum ama yollamadılar " başımıza tamirci, sanayici mi olacaksın..." demişlerdi, okula devam demişlerdi. iki ünv. bitirdim, ha nasip yine sanayiimiş ama farklı konumda.
Cimer anne babadan yanadır, zorunlu eğitim var.

 

[tr_escape]

Temel eğitim yine de almalı. Zira sanayideki alet edevatı, yahut elektrik birimlerini kendisine yetecek kadar bilmek zorunda. Bunun için ise temel eğitimin yanında ilgi duyacağı mesleğe göre artı eğitim alması gerekli.
Özelde ise o çocuğu evet sanayiye götürülebilir ve orada çalışanlarla istişare ettirilebilir böylece tek kaynağın dışında farklı bilgileri almış olur.
Yine sanayide çalışsın ama bilgili olarak.

 

[paskomya]

çocuğun yaşı burada çok önemli, benim rahmetli kardeşim orta 2 de okulunu bıraktı ve döneminin en iyi 5 ustası arasına girmişti. ben okudum, liseyi zor bitirdim. ama sonuçta ben ondan daha çok kazandım, bu da işin öteki yüzü

 

[hserdar]

çocuk, doğruyu yanlışı idrak edecek yaşta değilse eğitim konusunda tercihine bırakılmamalı. Ebeveynler bunlar için var.
Ben de sanayide çalışmak istiyordum ama yollamadılar " başımıza tamirci, sanayici mi olacaksın..." demişlerdi, okula devam demişlerdi. iki ünv. bitirdim, ha nasip yine sanayiimiş ama farklı konumda.
Cimer anne babadan yanadır, zorunlu eğitim var.

bu zorunlu egitim yasallaştıktan sonra ülke ekonomisi ve aile yapısında ki oluşan olumsuz gelişmeleri kimler analiz etti inceledi.
bu bana göre ülkenin bagrına vurulmuş zehirli bir hançerdir.

zorunlu olan hiç bir şeyi sevmedim. 1980 ihtilalde ünv ögrencisiydim . ders sırasında hoca birden beni ayaga kaldırıp Atatürk ilke ve inkilaplarını anlat dedi konumuz muhasebe bende muhasebe ile ilgili şeyler sor söyleyeyim şimdi asker korkusundan Atatürkçü mü kesildin dedim . biliyordum ama söylemedim. sonrası malum displin ve dayak. neyse ben kendim imkansızlıkla okumak için imkanlarımı zorlamıştım. çocuk en az 10 yıl hayatını atıl olarak parazit gibi baba parasına ailesine baglı yaşamak istemiyorsa onu teşvik edip vatana millete daha hayırlı birey olarak yetiştirmek için destek olunmalı.

 

[rsimsek]

Benim görüşüm de, sonuçta 4+4+4 şeklinde değil, çünkü bu eğitim şekli arada meslek liseleri olsa da, genelde üniversiteye yöneliktir. Halbuki Almanya örneğindeki gibi temel eğitim 4+4 sonrası meslek eğitimine ağırlık verilmeli. Sonuçta her sene üniversite sınavına girenlerin farazi yüzde 10 civarı tercih ettiği uygun bir bölüme yerleşebiliyor, üniversiteden mezun olanlarınsa bir çoğu alakasız işlerde çalışmak zorunda kalıyorlar. Açıktan okuyanları saymıyorum bile. Çünkü örgün okuyanlarda bile uygulama yeterli değilken uzaktan anlatmak ne kadar eğitime katkı yapabilir? Gelişen teknolojiye uygun mesleklerde eğitim kontenjanı açılmalı. İstihdamı olmayan bölümler kapatılmalıdır. Sonuçta eğitimin ilk amacı iş sahibi olmak ve para kazanmaktır. Bazıları için akademik kariyer ön plana çıkabilir. Bazı mesleklerde kendilerini geliştirenler kaç prof.'ün kazancından fazla katma değer üretip, üretime katkı sağlayıp kazanç elde edebiliyorlar. Hayat o kadar da uzun sayılmaz. Bir an önce meslek edinmek ve iş hayatına atılmak gerekiyor. 4+4+4'ü zorlayan sistem maalesef bu 12 sene sonunda işin hazır diyemiyor, tımtıslak seni ortada bırakıyor!

 

[Mr_YAMYAM]

Okulda okumayı, işe girebilmek gibi düşündüğümüz sürece, zaten çırak olmak zorundayız demektir.
Liseyi üniversiteyi bitiripte hala 4 işlemden başka birşey bilmiyorsak bu da okumak değildir.
Esas okumak okul hayatından sonra başlar.
İşte bu olaya dalında uzmanlaşmak denir.
Temel eğitimi bitirmiş bir kişinin bir dalda uzman olabilmesi için 30 yıl çalışması gereklidir.
Üniversiteyi bitirmiş bir kişinin dalında uzman olabilmesi için ise takribi 5 yıl gereklidir.
18 yaşından itibaren çalışan bir kişinin uzman olabilmesi için 50 yaşına kadar çalışması gereklidir. 2 sene kadar askerlik.
Üstelik bu uzmanlık tamamen deneme yanılma yöntemi ile olup bilimsel değildir.
Üniversiteyi 25 yaşında bitirmiş bir kişi ise 30 yaşında uzman olacaktır.
Uzmanlığı hem deneme yanılma hem de bilim tabanlı olacağı için de tüm bilgileri çoğunlukla sağlam olacaktır.

Üstelik araştırmacı olan uzman bir kişinin, dalında bir buluşa imza atması konusu var ki, en onurlu ve gururlu yaşam onlarındır.
Belki çok zengin değillerdir, belki bir ticaret adamından daha az kazanıyorlardır, ancak daima insanlar tarafından tanınırlar ve saygı görürler.

 

[paskomya]

abiler siz neler diyorsunuz yaaa, ben okulunda kitabını okumamış ziraat mühendisi gördüm, kondastöre pil diye elektrik mühendisi gördüm, haydi sizler bu mühendislerden gelecek bekleyin.

 

[Mr_YAMYAM]

abiler siz neler diyorsunuz yaaa, ben okulunda kitabını okumamış ziraat mühendisi gördüm, kondastöre pil diye elektrik mühendisi gördüm, haydi sizler bu mühendislerden gelecek bekleyin.

Bu tür kişiler okumuş sınıfına girmezler.
Ben de köprü diyot nedir diye soran elektronik mühendisi gördüm. Elektronik ile uzaktan yakından alakası olmadığı için sanırım şu aralar bakkal işletiyor.

 

[paskomya]

Bu tür kişiler okumuş sınıfına girmezler.
Ben de köprü diyot nedir diye soran elektronik mühendisi gördüm. Elektronik ile uzaktan yakından alakası olmadığı için sanırım şu aralar bakkal işletiyor.

hadi o bakkallık yapıyor, benim dediklerim mesleklerinde çalışıyordu.